ആരൊക്കെ
എന്തൊക്കെ പുരാണിച്ചാലും ശരി,
നിന്നെ
അവസാനം അത് കൊന്നു
കൊലവിളിക്കുകതന്നെ ചെയ്യും;
കൊമ്പന്, ഒറ്റക്കൊമ്പന്,
എന്നിട്ട്
കാട്ടിലേക്കോടിമറയും....
ആരൊക്കെ
എങ്ങനെയൊക്കെ
താലോലിച്ചോമനിച്ച്
പാലിറ്റിച്ചൂട്ടിവളര്ത്തിയാലും ശരി,
അവസാനം അത്
നിന്റെ കൈക്കിട്ട് കൊത്തി
കൊലവിളിക്കുകതന്നെ ചെയ്യും;
എന്നിട്ട്
മാളത്തിലേക്ക് പിന്വലിയും....
മൂര്ഖന്, എട്ടടി
മൂര്ഖന്...
ആരൊക്കെ
എത്രയൊക്കെ
എറിഞ്ഞിട്ടുകൊടുത്ത്
വിശപ്പാറ്റിയാലും ശരി
അവസാനം അത് നിന്റെ മര്മ്മത്തിന്റെ സടയില്
കടിച്ച്
കൊലവിളിക്കുകതന്നെ ചെയ്യും...
എന്നിട്ട് രാജത്വത്തോടെ
മൗനിച്ചുകിടക്കും,
സിംഹം...രുദ്രസിംഹം.....
ആരൊക്കെ
എവിടെയൊക്കെപ്പോയി
കീമോ Procedure
ചെയ്താലും ശരി
അവസാനം അത് എല്ലാ തേറ്റകളോടുംകൂടി
നിന്റെ
ബയോഭൂപടം മാറ്റി വരയ്ക്കുതന്നെ ചെയ്യും;
തേള്,
കരിന്തേള്...
ഞാനീപ്പറയുന്നത് ദൈവത്തിനാണ, സത്യമാണ്;
അല്ലെങ്കില്
നിന്റെ ദൈവത്തിനോടുതന്നെ
നീ ചോദിച്ചു നോക്ക്....
അപ്പോ സത്യം
അറിയാമല്ലോ....
(രാധികാ തിലകിന്)
തൂവല് കണ്ടാല് പരുന്ത്
കൊക്ക് കണ്ടാല് കാകന്
ഇതാണ് കവിത