എന്തിനെന് വീണതന്
തന്തികളില് നാളിന്നേവരെ
കേള്ക്കാത്ത നാദം നിറച്ചു നീ
കാലമേ !
ന്യൂനമീ സങ്കടപ്പാട്ടിന്റെ
രാഗവിസ്താരങ്ങളായിരുന്നോ
നിന്റെ
പൊന്വിരല്
ത്തുമ്പിനാല് മീട്ടിയതൊക്കെയും !
കാണാത്ത മൈനാകമാകെ
ചിറകടിച്ചാര്ക്കുന്നൊരാക്കടല്
കണ്ടെടുത്തെന്തിനായ് ?
തേന്മാരികൊണ്ടു
നിറച്ചോരാഴക്കടല് ഇന്നിതാ
കണ്ണുനീരുപ്പിനാല്
വറ്റാതെയാര്ക്കുന്നു
!
വന്തിരയാകെ
തകര്ക്കുന്ന തീരത്ത്
നിന്നുയിരായിടും
കുഞ്ഞിളം
പൂക്കളോ ;
കേണുലഞ്ഞീടുന്നു!!
പൊന്നിന് ശലഭങ്ങളായ്
പാറിപ്പറക്കേണ്ട
പൂവിതള് ത്തുമ്പുകള്
മുങ്ങിപ്പിടയുന്നു !
കാണാത്തൊരത്ഭുതം
കണ്ടെടുക്കും മുന്പ്
പാഴ്ക്കിനാക്കാഴ്ചകള്
കാണാതെ പോയിതോ
കാലമേ
!!
നിന്നുടെ കണ്ണുകള്
എന്തിനായ്യിവ്വിധം
കാണുവാന് കണ്ണുകളില്ലാത്ത
കാഴ്ചയെ സൃഷ്ടിച്ചുപോയി, നീ കാലമേ !!
രാവിന്റ ചില്ലകള്
പൂത്തുകൊഴിയിലും
രാവുറങ്ങാത്തൊരീ
കാഴ്ച്ച യാകുവാനോ
വൃഥാ... വെറും കാഴ്ചയാകുവാനോ !!