മീന്കാരനായ എന്റെ ബാപ്പ
സുബ്ഹ് വിളിക്ക് മുമ്പായി
കടപ്പുറം പോയി മീന് വാങ്ങി,
തലയിലേറ്റി വീടുവീടാന്തരം കയറിയിറങ്ങി,
രാവേറെ വൈകിയെത്തുന്നത്
എനിക്കപരിചിതമായിരുന്നു
കാസരോഗിയെപ്പോയെപ്പോലെ കിതച്ചും ചുമച്ചും
ചുമടിറക്കാന് ഒരത്താണി കാണും വരെ
ചുട്ടമണ്ണിലൂടെ നഗ്നപാദനായാണ് ബാപ്പ
നടന്നിരുന്നതെന്ന് എനിക്കറിയില്ലായിരുന്നു!
ചുടേറുമ്പോള് ബാപ്പയുടെ മുണ്ഡനം
ചെയ്ത ശിരസ്സില് നിന്നൊഴുകിവരുന്ന
സ്വേദമുത്തുകളൊപ്പുന്ന
ഉറുമാലിന്റെ എണ്ണമേറിയിരുന്നത്
എനിക്കജ്ഞാതമായിരുന്നു!
ചോരുന്ന കുടില് കെട്ടാനുപ്പ ദൂരെ
നിന്നോല കൊണ്ടു വന്നതും പാതിരാത്രിയില്
ചോര്ച്ച മാറ്റിയതും ഞനറിഞ്ഞിരുന്നില്ല!
ബാപ്പ കൊണ്ടു വരുന്ന ഇഷ്ട ഭോജ്യങ്ങള്
ചിരി കളി തമാശയോടെ ഭുജിക്കുമ്പോഴതിന്റെ
ഉറവിടത്തെപ്പറ്റി ഒരിക്കലും ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല!
ജീവിത ഭാരമേറിയപ്പോള്
ബാപ്പ ചുമട് തലയില് നിന്ന് ചുമലിലേക്കും,
പിന്നെ കാവിലേക്ക് മാറ്റിയതും
കാവും ചുമലും ഞെളിപിരികൊണ്ട് കരഞ്ഞതും
ബാപ്പക്ക് കൂന് വീണതും
വീണ് തുടയെല്ല് പൊട്ടിയതും
മുടന്തി നടന്നതും ഞാന് ഗൗനിച്ചില്ല!
കിടപ്പിലായ ബാപ്പായെ മീന് മണമുണ്ടെന്നാരോപിച്ചു
ഉമ്മ മാറ്റി കിടത്തിയതും മാസങ്ങള് പിന്നിട്ടിട്ടും
മണം മാറുന്നില്ലെന്ന് മുറുമുറുത്തുമ്മ ഉറ്റവരെ അകറ്റി നിര്ത്തിയതും
ഏവരുമറിഞ്ഞെങ്കിലും ആരുമൊന്നുമുരിയാടിയില്ല!
ഉപ്പയുടെ വരണ്ട തൊണ്ടയില് നിന്ന്
ആഴത്തിലുള്ള ശബ്ദം ചിലമ്പി വീഴുന്നതും
ആദ്രമായ നേത്ര ഗോളങ്ങളെന്നെ പിന്തുടരുന്നതും
ഞാനവഗണിച്ചെങ്കിലും, ഒടുവില് ഒട്ടിയ കവിളിലൂടെ അശ്രു
ചാല് കീറിയത്, നനവുകള് വറ്റിപ്പോയ ഭൂമിപോലെ
ഉണങ്ങിയിരുന്നത് കണ്ടില്ലെന്ന് നടിക്കാന് മകനെനിക്കായില്ല!!
**കാവ്- തോളില് ഭാരം വഹിക്കാന് ഉപയോഗിക്കുന്ന തണ്ട്