ജീവിതം, ബന്ധങ്ങൾ, പ്രജ്ഞ മുതലായ ഭാരമുള്ള സാധനങ്ങൾ അടിയിൽ തൂക്കിയിട്ടതുകൊണ്ടാണോ കവിത വലിഞ്ഞു നീണ്ടുപോയത്?

ആധുനിക കവിതകൾ മനസ്സിൽ വേരൂന്നാത്തിനും അത് അല് പായസാകുന്നതിന്റെയും ഒരു കാരണമാണ് രാജൻ കിണറ്റിക്കര ഇവിടെ വെളുപ്പിടുത്തിയിരിക്കുന്നത് . സുധീർ പണിക്കവീട്ടിൽ പറയുന്നതുപോലെയും മറ്റു കവിതകളിൽ കാണുന്നതുപോലെയുമുള്ള പദവിന്യാസം ഈ കവിതയിൽ കാണുന്നില്ല എന്നത് ഇവിടെ ഖേദപ്പൂർവ്വം രേഖപ്പെടുത്തിക്കൊള്ളട്ടെ