Thanks Ponnoli for keeping the memory of Devaraj alive. He deserves it. I knew Devaraj for several years, and used to ride together. He was a very soft person with no mask of 'kaapatyam'. 'Nishkalankanaya oru vyakthi'- that was my first impression about him, and it was true. I felt the enchanting power of his words that flow like the links in a chain connected to each other. Rare are people who can write like this. Comparable to Vedaviharam by Mahakavi K V Simon, or 'Adyathmaraamayanam by Ezhuthachan.

Devaraj  was a simple person with a lot of capabilities.   We all are missing him.  Mr.Ponnoly!  you did a good job going through his life and writtings.  

അമേരിക്കയിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അവാർഡ് സൃഷ്ടിക്കുന്ന സ്ഥലം ഹ്യുസ്റ്റണാണ് . വലിയ തമ്പുരാട്ടി അവാർഡ് , വീരപ്പൻ അവാർഡ് , ഫുലാൻ ദേവി അവാര്ഡ് ,  സാഹിത്യ സംഹാര അവാർഡ് തുടങ്ങിയവ . അത് കഴിഞ്ഞാൽ ഡാലസ്സ് അവിടെ ഉടനെ തന്നെ അവാർഡ് പ്രഖ്യാപിക്കും .  അങ്ങനെ അമേരിക്കയിൽ അവാർഡ് ജേതാക്കളെ തട്ടിയിട്ട് നടക്കാൻ വയ്യാതാകും .  ഏറ്റവും നല്ല സാഹിത്യകാരൻ ഞാൻ നോക്കിയിട്ട് പരേതനായ സാഹിത്യകാരനാണ് പുത്തൻകുരിശേ .  നിങ്ങൾ നാന്നായി എഴുതിയിരിക്കുന്നു . 

നിങ്ങൾക്ക് ജീവിച്ചിരിക്കുമ്പോൾ അവാർഡുകൾ വേണെങ്കിൽ ,  സംഘടനകളുമായി ബന്ധപ്പെടണം . അല്ലാതെ നല്ല പുസ്തകം എഴുതിയതുകൊണ്ടു മാത്രം അവാര്ഡ് കിട്ടുകയില്ല .  ഇതിൽ ഏറ്റവും നല്ല സംഘടനകൾ 'ആന' സംഘടനകളാണ് . ഫൊക്കാന ,  ലാന ഇങ്ങനെയുള്ള ആനകളുടെ പാപ്പാന്മാരായി കുറേനാൾ അവരെ തീറ്റിപോറ്റി കഴിയുമ്പോൾ , അവർ ആനപിണ്ഡം അവാർഡ് കൊടുക്കും.  ഇപ്പോൾ തന്നെ കേരള സെന്റർ അവാർഡ് കൊടുത്ത 150 പേരെ കാണാനില്ല എന്ന് എവിടെയോ വായിച്ചു. അവാർഡ് കിട്ടിയവരെ കാണാൻ ഇല്ലെങ്കിൽ അവാർഡ് കിട്ടാത്തവരെ രഹസ്യമായി സൂക്ഷിച്ചു വച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് സൈമൺ  പറയുന്നതിൽ ഒരു ന്യായീകരണവും ഇല്ല .  ഒരു കണക്കിന് അവാർഡ് കിട്ടാത്തവർ ഭാഗ്യവാന്മാരാണ് . അവർക്ക് മരണാന്തര അവര്ർടെങ്കിലും കിട്ടുമല്ലോ .  ആ പാവം ആ കുറുപ്പ് ജീവിച്ചിരുന്നപ്പോൾ ഇതൊക്കെ ചെയ്തായിരുന്നെങ്കിൽ എത്ര നാണന്നായിരുന്നേനെ . എന്താണ് നമ്മൾ ഇങ്ങനെ ആയത് ? കേരളത്തിലായിരുന്നപ്പോൾ ഈ പ്രശനങ്ങൾ ഒന്നും ഇല്ലായിരിക്കുന്നു . എഴുത്തുകാർ മരിച്ചാലും ജീവിച്ചാലും അവാര്ഡു കിട്ടിയാലും കിട്ടിയില്ലേലും നമ്മൾക്ക് അതൊന്നും ഒരു പ്രശാന്തമല്ലായിരുന്നു. നമ്മൾ നമ്മളുടെ പണികളിൽ തിരക്കിലായിരുന്നു

ഇതിൽ  പുന്നോലിയും അതിനു  coment  എഴുതിയവരുടെ പല  വാദത്തോടും  യോജിക്കുന്നു. എന്നാൽ എനിക്കു  ഹ്യൂസ്റ്റനിൽ  ഒത്തിരി  എഴുത്തുകാർ  സുഹൃത്തുക്കൾ  ഉണ്ടു  അവരുടെ  പലരുടേയും  ഫീഡ്‌ബാക്ക്  അനുസരിച്ചു ഈലേഖനത്തിലെയും  കമെന്റുകാരുടേയും  പല  അഭിപ്രായങ്ങളും  തെറ്റാണു . നിര്യതനായ ദേവരാജ്  കുറുപ്പുസാറിനേയും  ചെറുതായി  അറിയാം. നമ്മുടെ  ഒരു  പ്രകർദമാണ്  മരണശേഷം  പൊക്കി  പറയുക  പൊക്കി  എഴുതുക . ഇതു  തന്നയാണ്  ഈ  ലേഖനത്തിലും  മറ്റു  അഭിപ്രായങ്ങളിലും. ശ്രീ  കുറുപ്  നല്ലൊരു  എഴുത്തുകാരനായിരുന്നു, നല്ല  മനുഷ്യനുമായിരുന്നു . സമ്മതിക്കുന്നു. എന്നാൽ  ശ്രീ  ദേവരാജ്  മാറ്റുരക്കത്താ  മാണിക്യ  കല്ലായിരുന്നില്ല. അവശ്യത്തിലധികം  മാറ്റുരക്കപ്പെട്ട  മാണിക്കകല്ലായിരുന്നു. അദ്ദഹത്തിനു  ഒത്തിരി  പുരസ്കാരങ്ങൾ  കിട്ടിയിട്ടുണ്ട്‌ .  കുറുപ്പിൻറ്റെ  കേദാരമനസം  തുടങ്ങി  കവിതകളും  ലേഖനങ്ങളും  പലവട്ടം  ആവർത്തിച്ചു  ഹ്യൂസ്റ്റണിലെ  രണ്ടു  സാഹിത്യ  സംഘടനയിലും  വായിച്ചിട്ടുണ്ട്‌  പ്രസിത്തീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്, ചർച്ച നടത്തിയിട്ടുണ്ട്  എന്നു  ഹ്യൂസ്റ്റൺ  എഴുത്തുകാർ  പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട് . ഇത്ര  അധികം  പരിഗണന  അവസരം  കിട്ടിയ - മാറ്റുരക്കപ്പട്ട  സാഹിത്യകാരൻ  ഹൂസ്റ്റണിൽ  ഇല്ലാ. അതാണ്  സത്യം, ഉള്ളതു  പോലെ  പറയുകയാണ് . ചെണ്ടമേളത്തോടെ  ശ്രീ  ദേവരാജ്  കുറുപ്പിന്റ  കൃതികൾ  മാത്രം  അവലോകനം  നടത്തിയും  മറ്റും ആഘോഷിച്ച  പല  ദിനങ്ങൾ  പോലുമുണ്ട് . ശ്രീകുറുപ്പിനു  ഒരു  അവഗനയും  ഇല്ലായിരുന്നു  എന്നു  മാത്രമല്ല കൂടുതൽ  പരിഗണനയാണു  കിട്ടിയിരുന്നത്. ചർച്ചകളിലും  ശ്രീ കുറുപ്പുസാർ  ഇടിച്ചുകയറി  ധൈര്യമായി  അഭിപ്രായം പറയുമായിരിന്നു. മരണശേഷവും ഇത്രയധികം  ആദരിക്കപ്പെട്ട  ചർച്ച ചെയ്യപ്പെട്ട  ഒരു സാഹിത്യകാരൻ പോലും  ഹൂസ്റ്റണിൽ ഉണ്ടായിട്ടില്ല. പിന്നെ  എന്തിനാണ്  ശ്രീ  പോന്നോലിയും  മറ്റും  ഇങ്ങിനെ  പറയുന്നത്? എന്നാൽ  ഹ്യൂസ്റ്റന്  പുറമെ  ശ്രീ  കുറുപ്പിനേയോ  കൃതികളെയോ  അറിയുന്നവർ  ചുരുക്കമാണ് . മരണശേഷം  ചിലർ  എഴുതിയ  പൊലിപ്പിച്ച ചരമ  കുറിപ്പിലൂടെ, സോഷ്യൽ  മീഡിയയിലൂടെ  ഹ്യൂസ്റ്റണ്  വെളിയിലുള്ള  ആൾക്കാർ  അറിഞ്ഞു . സാഹിത്യകാരന്മാരെ  നന്ദി  നമസ്ക്കാരം