അസുലഭമീ നിമിഷം,അനവദ്യമീ ജന്മം
അനുക്ഷണ ചഞ്ചല ജീവിതവീഥിയില്
ആനന്ദത്തിരി തെളിയിക്കാമഗ്നിയെ
പുല്കിയണയും വരെ !!!
അര്ത്ഥമേറെ കൊതിച്ചിന്നു ജന്മങ്ങള
ര്ത്ഥമില്ലാതെ പായുന്നു ചുറ്റിലും
അല്പ്പനാടകക്കളരിയിലെപ്പോഴും
അന്യവേഷങ്ങള് കെട്ടിയാടുന്നു!!!
ആരമുള്ളൊരാ വാക്കുകള് തറക്കുന്നു
അമ്പുകള് പോലുള്ളിന്റെയുള്ളിലായ്
അഭിമന്യുപോലകപ്പെട്ടറിയാതെ നാം
അന്തകന്റെ കാലചക്രവ്യൂഹത്തിലും !!!
അറപ്പിക്കും കാഴ്ചകള് മറയ്ക്കുന്നക്ഷിയെ
അരുതേയെന്നാര്ത്തനാദങ്ങള് കേട്ടു നടുങ്ങുന്നു
അറിവിന്നമൃതപാനികള്ക്കപരാധമേറുമ്പോള്
അമ്മതന്നശ്രുക്കള് താഴെ വീണുടയുന്നു!!!
അസ്ത്രമെയ്യുംവേഗത്തിലന്യമാകുന്നുബന്ധങ്ങള്
അറ്റുപോകുന്നനുദിനം ആയക്കയങ്ങളിലായ്
ആദ്യം കരഞ്ഞും പിന്നെ ചിരിച്ചും
അന്ത്യത്തിലാര്ത്തു നിലവിളിച്ചും തീരുന്നു ജീവിതം!!!
അജയ്യനാമൊരശ്വമായ് കുതിക്കുവാനൊരുങ്ങുമ്പോള്
അകത്തളങ്ങളിലെവിടെയോ മുഴങ്ങുന്നൊരീണ മായ്
അവസാനശ്വാസത്തിന്നാര്ത്തനാദം !!!