നിന്നോർമ്മകൾ ശലഭങ്ങളായ്
പൂക്കളായ്
ഇന്നെൻ പൂവാടിയിൽ
മെല്ലവേയെന്നെ
തൊട്ടുണർത്തി.
നിറം മായുമീ
തൃസന്ധ്യയിൽ
ഒരു വേളയൊരു
മൃദുചുംബനത്തിൻ
നോവുണർത്തി.
ഒരു നോവ്പാട്ടിൻ്റെയീണമായ്
നീയെന്നിൽ നിറയുമീ
വേളയിൽ
ഞാനൊരു വിരഹ-
വീണാനാദമായ്
എന്തിനു നീയൊരു
ചിത്രപതംഗമായെൻ
കാമനകളെ തൊട്ടുണർത്തി?
എന്തിനെൻ സ്വപ്നങ്ങളിൽ
മാരിവില്ലിൻ നിറങ്ങൾ ചാർത്തി?
ഇന്നുമെൻ പ്രണയാർദ്ര
ചിന്തകളിൽ
നീമാത്രമോമലേ
നിറഞ്ഞു നിൽപ്പൂ
വിരഹാർദ്ര വീണാനാദമായ്
വിതുമ്പി നിൽപ്പൂ.