ലാളിത്യത്തിന്റെ ഗാംഭീര്യം ! മഹത്തായ ആശയങ്ങൾ പലപ്പോഴും ദുഷ്കരമായ ആവിഷ്ക്കാര രീതിയിലൂടെ കവികൾ നഷ്ടപ്പെടുത്തുമ്പോൾ ശ്രീ പുത്തങ്കുരിശ് അത് സരളമായ ശൈലിയിലൂടെ പുതുമ യാർന്ന കഥാ രൂപത്തിൽ സാധിച്ചിരിക്കുന്നു. മതത്തിന്റെ പുകമറ ക്കുള്ളിൽ അന്ധനായി കഴിയുന്ന മനുഷ്യൻ ഈശ്വരനെ മനസ്സിലാക്കിയിട്ടില്ല. അവന്റെ ഭിക്ഷാടനത്തിൽ ഈശ്വരനെ കണ്ടുമുട്ടുന്നുണ്ടെങ്കിലും അറിയുന്നില്ല.

സ്വന്തം കഴിവനുസരിച്ച് ഒരു പിടി അവിലുമായ് പോയ കുചേ ലനോട് ഭഗവൻ കൃഷ്ണൻ ചോദിച്ചു എന്താണു നീ എനിക്ക് കൊണ്ടു വന്നിട്ടുള്ളത്.  സ്നേഹത്തോടും ഭക്തിയോടും കൂടി ഒരാൾ എനിക്ക് ഒരു ഇലയോ, പുഷ്പമോ, പഴമോ, ജലമോ നല്കിയാലും ഞാൻ അത് സ്വീകരിക്കും. (ശ്രീമദ് ഭാഗവതം  10.8:14, ഗീതയിലും പറയുന്നുന്റ്റ്) എന്നിട്ടും  ലജ്ജയാൽ കുചേ ലൻ കയ്യിലുള്ള അവിൽ പൊതി  കൊടുക്കാൻ അമാന്തിച്ചു, അത് മനസ്സിലാക്കിയ ഭഗവൻ ആ പൊതി വാങ്ങി പറഞ്ഞു . ഈ കൊച്ചു പൊതി അവൽ എന്നെ സംരുപ്തനാക്കുന്നപോലെ ഈ ലോകത്തെ മുഴുവൻ തൃപ്തിപ്പെടുത്തുന്നു. 

ജീവിതത്തിൽ ഒന്നും സൗജന്യമായി ആഗ്രഹിക്കരുത് എന്ന് ഒരു പാഠവും ഈ കഥയിലുണ്ട്. അതേപോലെ പണക്കാരന്റെയും പാവപ്പെട്ടവന്റെയും അർച്ചനകൾ ഈശ്വരനു ഒന്നുപോലെ.

അഭിനന്ദനം ശ്രീ പുത്തൻകുരിശ് ! ഈ പവിത്ര മാസത്തിൽ വായനക്കാരുടെ മനസ്സിലേക്ക് ഉത്കൃഷ്ട ചിന്തകൾ കൊടുക്കുന്നത് തന്നെ ഈശ്വരനു ഇഷ്ടമുള്ള പ്രവർത്തിയാണ്.

സ്നേഹപുരസ്സരം, സുധീർ

ആത്മാർത്ഥതനിറഞ്ഞ വാക്കുകളുടെ സ്നേഹപുരസ്സരമായ തലോടലുകൾ. ഒരു എഴുത്തുകാരൻ ഉദ്ദേശ്യക്കുന്നതിലുമുപരി വായനക്കാരൻ മനസിലാക്കുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ അത് ഒരു പുണ്യമായി മാത്രമേ കരുതാനാവുകയുള്ള് . ശ്രി .സുധീർ പണിക്കവീട്ടിലിന്റെ നല്ല വാക്കുകൾക്ക് നന്ദി '