കരടിച്ചേട്ടന്‍ ‍മരത്തില്‍ കയറി തേനീച്ചക്കൂട്ടിൽ കയ്യിട്ട് തേനെടുക്കുന്നു.
പറക്കാന്‍ പോലും വയ്യാത്ത
ദുർബലരായ ഏതാനും തേനീച്ചകള്‍ക്കു മാത്രം കുറച്ച് തേൻ തിരികെ നൽകാൻ കരടിച്ചേട്ടന്‍ ‍തീരുമാനിക്കുന്നു.
ഇതിനായി ഈ തേനീച്ചകളോട് 20 മൈല്‍ ദൂരെയുള്ള തന്‍റെ ഗുഹയ്ക്കു മുന്നില്‍ പറന്നുവന്നു കാത്തിരിക്കാന്‍ കരടിച്ചേട്ടന്‍ ആവശ്യപ്പെടുന്നു. അതൊരു പുണ്യപ്രവര്‍ത്തി ആയതുകൊണ്ട് മറ്റു തേനീച്ചകൾ ആ സമയത്ത് പറക്കുന്നതും തീറ്റതേടുന്നതും കരടിച്ചേട്ടന്‍ വിലക്കുന്നു. ദുര്‍ബലരായ തേനീച്ചകള്‍ക്ക്, കവർന്നെടുത്ത തേനിൽ നിന്നും ഓരോ തുള്ളി വീതം നൽകിയ ശേഷം കരടിച്ചേട്ടന്‍ എല്ലാറ്റിനെയും പറപ്പിക്കുന്നു.
തേനീച്ചകളെ ഉദ്ധരിക്കാൻ സ്വന്തം രക്തം ഊറ്റി നൽകിയ പുണ്യാത്മാവായി കരടിച്ചേട്ടനെ കുരങ്ങന്‍മാര്‍ വാഴ്ത്തുന്നു. നല്ല തൊലിക്കട്ടിയും ദേഹം നിറയെ രോമവുമുള്ള കരടിച്ചേട്ടനെ കുത്തിക്കൊല്ലാന്‍ കഴിയില്ലല്ലോ എന്നോര്‍ത്ത് തേനീച്ചകള്‍ എല്ലാം സഹിക്കുന്നു.