നോക്കു...
നിന്നോടുള്ള ഇഷ്ടം എത്ര വലുതാണ്...
ഇരുമിഴികൾ മൊഴിഞ്ഞ പകലിരവുകൾ..
ഒറ്റയാകുമ്പോൾ നീയെൻ്റെ പ്രണയസൂര്യൻ
ഉച്ചവെയിലുമ്മവെച്ച നിറമുള്ള പകലുകൾ....
പേരില്ലാത്ത നമുക്കിടയിലെ മധുരശൈത്യം,
പകരുവാനാവാത്ത കടുംനീല കടൽ പോലെ...
ചില്ലുജാലകങ്ങളിലെചാരുത പോലെ,
വെള്ളയലുക്കണിഞ്ഞ വെൺതിര പോലെ,
വെയിലുലഞ്ഞ ഇടനാഴി
കവർന്നകാറ്റാണല്ലോ,
നീയെന്ന ഒറ്റവാക്കിൽ പ്രണയഗന്ധം നിറച്ചത്,
ഉലയിലെ സുവർണ്ണ ലോഹം പോലെ
ഉത്കടമായി വെന്ത വാക്കുകൾ.....
ഓർമ്മകളിൽസ്നേഹം പൂക്കുന്ന രാമഴ..
നിനക്ക് നിലാവിൻ്റെ ചേലെന്ന്!
ഇരവുണർത്തിയ നിശാഗന്ധി.
നീയെൻ്റെ ആത്മനികുഞ്ജം.
നീയെൻ്റെ ഹൃദയമരുപ്പച്ച,
നിൻ്റെനിശബ്ദതകൾക്കെന്തു ദൂരം...
നീയില്ലാത്ത ഭൂമി എൻ്റെ നിലവിളി
കേൾക്കുമോ.....
നിനക്കും എന്നെ വിട്ട് പോകണമോ....