അവള്‍ കരഞ്ഞു.
വാവിട്ട്, ആര്‍ത്തലച്ച്, മുടിവലിച്ച്
തലതല്ലികരഞ്ഞു.
അവര്‍ അവളെ കണ്ടില്ല, ഒന്നും കേട്ടില്ല.
അവള്‍ കരഞ്ഞവശയായി.
രാത്രിയുടെ എതോയാമത്തില്‍ അവളുടെ കരച്ചില്‍ ചിരിയിലേക്കു വഴുതി വീണു.
അവള്‍ ആര്‍ത്തു ചിരിച്ചു.
തലയറഞ്ഞു ചിരിച്ചു.
അവള്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു.
അവര്‍ അവളുടെ ചുറ്റും കൂടി.
കൈയ്യടിച്ചു. നിര്‍ത്തം ചെയ്തു. പാട്ടുകള്‍ പാടി.
കൂടെച്ചിരിച്ചു.
പെട്ടന്നവള്‍ ചിരി നിര്‍ത്തി അവരെ തുറിച്ചു നോക്കി.
അവരുടെ മുഖം കനത്തു. എന്തൊക്കെയോ പിറുപിറുത്തുകൊണ്ടവര്‍ പിരിഞ്ഞുപോയി.
അന്നവള്‍ ഉറങ്ങി. കരയാതെ ചിരിക്കാതെ ഉറങ്ങി.
വേണ്ടും ഉണരാന്‍ വേണ്ടി ഉറങ്ങി!