പശ്ചിമാകാശത്തിലെ ശ്യാമളം വിതാനത്തില്
വര്ണ്ണചിത്രങ്ങള് സൂര്യരശ്മികള് രചിക്കവെ
വത്സരാന്ത്യത്തില് മൂകസന്ധ്യതന് വിതുമ്പലില്
ശ്യാമമേഘങ്ങള് മീതെ കണ്ണുനീര് പൊഴിക്കവെ
ആശകളൊരായിരം ബാക്കിയായ് വെച്ചിട്ടിതാ
യാത്രപോകുന്നു വര്ഷം ഒരു വാക്കു ചൊല്ലാതെ!
എത്രനാള് കഴിഞ്ഞിട്ടും കാലമാം ചക്രത്തിന്റെ
അന്തരാത്മാവിന് പൊരുള് ഇന്നും ഞാനറിയാതെ
പോകുമീ വര്ഷം തന്ന കഷ്ടനഷ്ടങ്ങള് സര്വ്വം
ഓര്ത്തൊരെന് ഹൃദയത്തിന് നൊമ്പരം വിതുമ്പവെ
മന്ദമാരുതന് സ്പര്ശിച്ചിളകും മരങ്ങളില്
മര്മ്മരം മൊഴിഞ്ഞേവം ദിവ്യസാന്ത്വനം പോലെ:
വഴിമാറുന്നു പുതുവത്സരത്തിനായോരോ
വര്ഷവും, ജനിക്കയില് മരിച്ചീടുമെന്നപോല്
പോയ കാലങ്ങള് നിനക്കേകിയോരപജയം
ഓര്ത്തു നീ നിരാശയില് ജീവിതം പാഴാക്കാതെ
പുത്തനാം പ്രത്യാശയില് തുടര്ന്നീടേണം കര്മ്മം
പുതുവത്സരത്തിനെ വരവേല്ക്കുവാന് മുദാ!!
Thank you, Sri Sudheer Panikkaveettil for your encouraging words on the poem SAMVALSARANTHYAM. Your presence in the response columns of emalayalee makes it lively. Wishing you all the best in the New Year! Dr. E.M. Poomottil