മറഞ്ഞു പോയൊരാൾ... ( കവിത : പുഷ്പമ്മ ചാണ്ടി )

നീയില്ലാതെയെൻ ജീവിതം ദുഷ്കരമെന്ന് ഭയമില്ലാതെ ചൊല്ലുന്നൊരാണൊരുത്തൻ..

കാണാനത്രയ്ക്കു ചേലില്ലാത്തവളെങ്കിലും,

നിന്നെയെനിക്കു പെരുത്തിഷ്ടമെന്ന് സത്യമായി സമ്മതിക്കുന്നൊരാൾ ...

നീ, നീയരികെയുണ്ടെന്നെപ്പോഴു-

മുരുവിട്ടിരിക്കുന്നൊരാൾ ...

നിന്നെയെനിക്കു വേണ,മൊരുനാളും വേദനിപ്പിക്കില്ലെന്ന് ചൊല്ലുന്നൊരാൾ ...

മുഖത്തെ ചുളിവിലും

നരച്ചതലമുടിയിലും എന്തിരിക്കുന്നെന്നു കരുതുന്നയാൾ ..

മിനുസമില്ലാത്ത വയറിലും, ഇടിഞ്ഞ മാറിലുമെന്തുളളൂ ...

മൂന്നു മക്കൾക്കമ്മയല്ലേ നീയെന്നും,

ആവേശമതിന്നോളം

തെല്ലുപോലും കുറഞ്ഞില്ലെന്നും

പറയാതെ,പറയുന്നൊരാൾ..

ഈവിധമെല്ലാം പറയുന്നൊരാൾ, അവനെങ്ങുപോയി മറഞ്ഞിതേ....?