അമേരിക്കൻ മലയാളി എഴുത്തുകാരുടെ സാഹിത്യ പരിശ്രമങ്ങളെ അനുമോദിച്ചുകൊണ്ട് എഴുതിയ ലേഖനത്തിനു നന്ദി. അമേരിക്കൻ മലയാളി എഴുത്തുകാരെ ആരും പ്രോത്സാഹപ്പിക്കുകയോ അംഗീകരിക്കുകയോ ചെയ്യാതിരിക്കുമ്പോൾ ഒരു എഴുത്തുകാരൻ കൂടിയായ താങ്കൾ അതിനു സമയം കണ്ടെത്തിയത് പ്രശംസാർഹമാണ് .എല്ലാ എഴുത്തുകാർക്കും ഒരു ദിവസം വരുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കാം.

മലയാള സാഹിത്യത്തിന്റ വളർച്ചയെക്കാൾ സ്വയം എങ്ങനെ പേരും പെരുമയും ഉണ്ടാക്കാം എന്നുള്ളതാണ് ഇന്ന് എഴുത്തുകാർ എന്ന് പറഞ്ഞു നടക്കുന്ന പലരുടെയും ഗൂഢമായ ആഗ്രഹം. എത്രപേർ തങ്ങളുടെ രചന വായിച്ചു എന്നതിനേക്കാൾ, എത്ര ഫലകവും പൊന്നാടയും കരസ്ഥമാക്കി എന്നതാണ് ഇവരുടെ കണക്ക്. കേരളത്തിലായാലും അമേരിക്കയിലായാലും ഒരു സാഹിത്യ അക്കാഡമി അവാർഡ് എങ്ങനെ കരസ്ഥമാക്കാം എന്നുള്ളതാണ് എഴുത്ത്കാർ എന്ന് സ്വയം പുലമ്പികൊണ്ടു നടക്കുന്നവരുടെ ഉള്ളിലെ ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ആഗ്രഹം. പണ്ടത്തെ എഴുത്തുകാർക്ക് പണമോ പ്രതാപമോ ഇല്ലായിരുന്നു പക്ഷെ അവരുടെ പല കൃതികളും കാലാന്തരങ്ങൾക്കു ശേഷവും ഒളിമങ്ങാതെ കിടക്കുന്നു . വായനക്കാർ, ചില കവിതകൾ മനഃപാഠമാക്കി ഉരുവിടുന്നതുപോലെ അവരുടെ കൃതികളെ മനസ്സിൽ സൂക്ഷിക്കുകയും ഇടയിക്കിടക്ക് ഓർത്തെടുക്കാൻ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അമേരിക്കയിൽ നല്ല എഴുത്തുകാർ പലരുമുണ്ടെങ്കിലും അവരെ ആരും അറിയാൻ ശ്രമിക്കാറില്ല . കാരണം അവരെ പൊന്നാടക്ക് തല കുനിച്ചു നിൽക്കുന്നവരുടെ കൂട്ടത്തിലോ , നെറ്റിപ്പട്ടം കെട്ടി കൊടുക്കാൻ നിന്ന് കൊടുക്കുന്ന ആനയെപ്പോലെ ഫലകത്തിനായി കാത്തു നിൽക്കുന്നിടത്തും കാണാൻ ഇല്ല . കാരണം ഇത്തരക്കാർക്ക് പൊന്നാടയോടും ഫലകത്തോടുമുള്ള വെറുപ്പാണ്. ഈ വെറുപ്പാണ് ഡോ. സുകുമാർ അഴിക്കോട് തനിക്ക് കിട്ടിയ ഏറ്റവും വലിയ ബഹുമതി നിഷേധിക്കാൻ കാരണം. നല്ല എഴുത്തുകാർ സാഹിത്യത്തിന്റെ മൂല്യച്യുതിയിൽ ദുഖിക്കുന്നവരാണ്. അവർ സത്യം തുറന്നു പറയാൻ കഴിയാതെ ശ്വാസം മുട്ടുന്നവരാണ് . കാരണത്തെ ഇന്നത്തെ കച്ചവട സാഹിത്യത്തിന്റെ മുതലാളിമാർ ഒന്നായി , അവരുടെ ഗുണ്ടകളെ വിട്ട്, അവരുടെ കയ്യ്കാലുകൾ വെട്ടി കളയിക്കും. ഇന്നത്തെ സാഹിത്യത്തിലെ അധോലോക ഗുണ്ടകൾക്ക് കേരളത്തിലെ പ്രശസ്തരായ എഴുത്തുകാരുമായി ബന്ധമുണ്ട് . അവരെ അമേരിക്കയിൽ കൊണ്ടുവന്ന് ദുഷിപ്പിച്ച് പ്രശംസ പിടിച്ചുപറ്റി, തങ്ങളുടെ കപടസാഹിത്യ പരിപാടികൾ തുടരുന്നു . ചിലപ്പോൾ ഇവിടെ നിന്ന് എല്ലാം കെട്ടിപ്പെറുക്കി കേരളത്തിൽ പോയി ആഘോഷിക്കുന്നു . 'മുല്ല പൂമ്പൊടി എറ്റു കിടക്കും കല്ലിനുമുണ്ടാം സൗരഭ്യം' എന്ന കവിത ശകലം ഇവരുടെ ചുണ്ടിൽ ഊറുന്നു . എന്തായാലും താങ്കളുടെ ആരോടും ബാധ്യതയില്ലാത്ത ഈ ലേഖനം, ആനയും അമ്പാരിയും പൊന്നാടയും ഫലകവും ഇല്ലാതെ നല്ല എഴുത്തുകാർക്ക് കിട്ടുന്ന അംഗീകാരമാണ് . പക്ഷെ എല്ലാരും അതിൽ സംതൃപ്‌തരായിരിക്കണം എന്ന് നിര്ബന്ധമില്ല . കാരണം പൊന്നാടകളെയും ഫലകങ്ങളേയും സ്നേഹിക്കുന്നവർ നിങ്ങളുടെ ലിസ്റ്റിൽ ഉള്ളത് കൊണ്ട്. നിങ്ങളുടെ ഈ ലേഖനത്തിന് അധികം ആയുസ്സ് ഉണ്ടായിരിക്കില്ല .കാരണം " കാപട്യകണ്ഠകം കർക്കശ കൊടും കാളാഷ്മ കണ്ടം നിറഞ്ഞതാണി ലോകം"

തോമസ് ഫിലിപ്പ് പാറക്കമണ്ണിൽ ഒത്തിരി സംഗതി കവർ ചെയ്തിരിക്കുന്നു നന്നായിരിക്കുന്നു . പതിവു പോലെ വിദ്യാധരൻ മാസ്റ്റർ പ്രതികരണമായി ഒത്തിരി സത്യങ്ങൾ എഴുതിയിരിക്കുന്നു . ഉഗ്രൻ . ഈ കൊറോണ വന്നതു ചില അമെരിക്കൻ സാഹിത്യകാരന്നു സ്വയം വീമ്പടിക്കുന്ന ചിലർക്കൊരു അടിയായി പോയി . വിമാനവും ഇല്ല . പല പ്രകാശനംഗളും അവാർഡ് പൊന്നാട പരിപാടികളും ക്യാൻസൽ ചെയ്‌യേണ്ടി വന്നു . കോട്ടയത്തും , കൊല്ലത്തും , തിരുവന്തപുരത്തും സാഹിത്യ event മാനേജർമാർക്ക്‌ പണം കൊടുത്തു ഏർപ്പാടാക്കിയിരുന്നു പരിപാടികൾ ആണു ക്യാൻസൽ ആയി പോയതെന്നു പറയപ്പെടുന്നു . പണ നഷ്ടവും, സ്വയം ഏർപ്പാട് ആക്കിയ അവാർഡുകളും പൊന്നാടകളും ആണു നഷ്ടമായത് . അതെല്ലാം നാട്ടിൽ നിന്ന് പ്രബലരുടെ കൈയ്യിൽ നിന്നു ഏറ്റു വാങ്ങിയ വാർത്തകളും ഫോട്ടോകളും വരെ മീഡിയയിൽ കൊടുക്കാൻ ഏർപ്പാടാക്കിയതായിരിന്നു . എല്ലാം കൊറോണ ചതിച്ചു. എന്നാലും ചിലരൊക്കെ കാശ് വീശി പോകാതെ തന്നെ ഒപ്പിച്ചു എന്നാണു പറച്ചിൽ. പലരുടയും കൃതികൾ എഴുതി തരാൻ ആയി നാട്ടിൽ കൂലി എഴുത്തുകാരേയും ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നതായി വായന സരസൻ അറിഞ്ഞു . ഇനി ഇപ്പൊ ഫോമാ ഫൊക്കാന കൺവെൻഷൻ നടന്നാൽ അവിടെ വല്ലതും പൊന്നാടയോ മറ്റോ കിടക്കുമോ എന്നാണു അറിയേണ്ടത്‌ ? ഒരു ഫലകത്തിനോ പൊന്നാടക്കോ അവരുടെ ഗോയിങ് റേറ്റ് അറിയേണ്ടത് .?