ഇന്ന് പെണ്മക്കളുടെ ദിവസമാണ് എന്നറിയുന്നു, daughters day ഒരു പെൺകുഞ്ഞുണ്ടായിരുന്നെങ്കിൽ, അരുതെന്ന വാക്ക് പറയാതിരിക്കാൻ ശ്രമിക്കുമായിരുന്നു. ഉറക്കെ ചിരിക്കരുത്, ഓടരുത്, ചാടരുത്, കിടന്നുറങ്ങരുത്... പിങ്കിലും പാവയിലും കിച്ചൻ വെയറിലും ഒതുക്കാതെ എല്ലാ നിറവും ഏല്ലാ കളിപ്പാട്ടവുമുള്ള ലോകം കാണിച്ചുകൊടുക്കുമായിരുന്നു. മുടിയുടെ നീളവും നടപ്പിൻ്റെ രീതിയും കഴിക്കുന്ന ഭക്ഷണവും പുറത്തിറങ്ങേണ്ട സമയവും തുടങ്ങി സ്വന്തം ശരീരത്തെ ബാധിക്കുന്നതൊക്കെ തീരുമാനിക്കേണ്ടത് നാട്ടുകാരല്ലെന്ന് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുമായിരുന്നു. വല്ലവൻ്റെയും കൂടെ മറ്റൊരു വീട്ടിൽ ചെന്നുകയറലല്ല ജീവിതലക്ഷ്യമെന്ന് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുമായിരുന്നു. അവൾക്കിഷ്ടമുള്ളത്രയും പഠിപ്പിക്കുമായിരുന്നു..എൻ്റെ കണ്ണടയും മുൻപ് നിന്നെ വേറൊരുത്തൻ്റെ കയ്യിലേല്പിക്കണമെന്ന് ഒരിക്കലും പറയില്ലായിരുന്നു.. സ്വന്തം കാലിൽ നിൽക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുമായിരുന്നു. സ്വന്തമായൊരു ജോലിയും വരുമാനവും വേണ്ടെന്ന് എത്ര സ്നേഹം ഭാവിക്കുന്നവർ പറഞ്ഞാലും അനുസരിക്കരുതെന്ന് പറയുമായിരുന്നു. പെണ്ണ് ജോലി ചെയ്തിട്ട് വേണോ കുടുംബം കഴിയാനെന്ന് ചോദിക്കുന്നവരെ കണ്ടം വഴി ഓടിക്കാൻ പറയുമായിരുന്നു. നീ ചെന്ന് നന്നാക്കിയെടുക്കേണ്ട ഒരുത്തനല്ല പത്തുമുപ്പതു വയസായ ഒരു ആണ് എന്ന് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുമായിരുന്നു. ഭൂമിയോളം താഴേണ്ടത് സ്ത്രീയാണെന്നതൊരു തെറ്റിദ്ധാരണയാണെന്ന് പറയുമായിരുന്നു. ഒരാൾ ആക്രമിച്ചാൽ നഷ്ടമാവുന്നതാണ് മാനമെന്ന് ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ അതും മറ്റൊരു അബദ്ധം മാത്രമാണെന്ന് പഠിപ്പിക്കുമായിരുന്നു. ആത്മാഭിമാനവും ധൈര്യവും സ്വാതന്ത്ര്യവും വിലപ്പെട്ടതാണെന്ന് പറഞ്ഞുകൊടുക്കുമായിരുന്നു. അവൾ വളരാൻ പോകുന്ന ലോകത്തെക്കുറിച്ച്‌ എനിക്ക്‌ പേടിയാണെങ്കിലും ആ പേടിയെ നേരിടാൻ പഠിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിക്കുമായിരുന്നു. എല്ലാം പഠിപ്പിക്കാൻ അറിവില്ലാത്ത സമയത്ത് അറിവുള്ളവരുടെ സഹായം തേടുമായിരുന്നു.. ഇരിക്കാൻ വിലക്കുന്ന സമൂഹത്തെ അവൾ നടക്കാൻ പഠിപ്പിക്കുന്നത്‌ കാണണം. സമയത്തെയും സമൂഹത്തെയും വ്യവസ്ഥയെയും അവൾ ജയിക്കണം. എന്റെ മകളെന്നറിയപ്പെടാതെ അവളുടെ അച്ഛനെന്നറിയപ്പെടണം. .--- നാരദന്‍