കരുതലാണ് മണ്ചിരാതാണ്
കാലചക്രത്തിന്നിരുള് വീഥിയില്
സ്നേഹപാശത്താല് ചേര്ത്തു നിര്ത്തുമാ
അനശ്വര സ്നേഹത്തിന് ബാക്കിപത്രം
അനന്തമാം സ്നേഹദളങ്ങള് വിതറി
ഒരു വടവൃക്ഷമായ് നിറഞ്ഞു നില്പ്പൂ
അമ്മയായ്, അന്ധകാരത്തെ മാറ്റി
കുടുംബത്തിന് ജ്വലിക്കും വിളക്കായി
അബലയാകുന്നവളെങ്കിലൊരുവേള
അടിച്ചമര്ത്തലിന് ബാക്കിയാകാം
അപഹാസ്യയാക്കുന്നവളെ നീയെങ്കില്
മര്ത്യ വംശത്തിന്നപമാനമാണു നീ
കാലമെത്ര കഴിയണമീ മണ്ണില്
ഭേദഭാവങ്ങള് തച്ചുടച്ചീടുവാന്
അറിയണമവളെ നീ വൈകാതെ
അനന്തമാം സ്നേഹമൂര്ത്തി രൂപത്തെ
അടിമയല്ലവളിന്നീയവനിയില്
അവളൊരു മകളാണമ്മയാണ്
വില പറഞ്ഞുറപ്പിച്ചു വാങ്ങുവാന്
അറവുമാടല്ലറിയുക വൈകാതെ
ക്ഷണികചഞ്ചലമാകുമീ യാത്രയില്
സ്നേഹപ്പാലാഴിയുതിര്ത്തവള്
അനശ്വര ബന്ധങ്ങള്ക്കൊരു താങ്ങായി
തുടരുന്നനസ്യൂതമീയാത്ര.......
ദീപ ബിബീഷ് നായര്