നീയില്ലാതെ, എന്റെ പകലുകളും ഇരവുകളും
ഏതോ തുടർക്കഥപോലെ നീളുകയാണ്..
ചുരുങ്ങിച്ചുരുങ്ങിയീ
നിഴലും വെളിച്ചവും
ഒളിച്ചുകളി തുടരുകയാണ്...
മനസ്സിന്റെ മഞ്ഞവെയിലു-
ദിക്കുമിടങ്ങളിൽ
നീർച്ചാലുകൾ വരളുകയാണ്..
വഴുക്കുമിടങ്ങളിലൂടെ
തനിച്ചെന്റെ യാത്രയനന്തമായ് നീണ്ടുപോകുകയാണ്...
വരണ്ട മണ്ണിന്റെയോർമ്മകൾ
മറവിയുടെ ഗർത്തത്തിൽ
നിപതിക്കുകയാണ്..
മടുപ്പിക്കുമേകാന്തതയിൽ
നിന്നുമൊരൊളിച്ചോട്ടം
ഇന്നിന്റെ അനിവാര്യതയുമാണ്..