ഒരു കൊച്ചു ജീവിതത്തോണിയിലേറി –നാം
ഒന്നായ് തുഴഞ്ഞതിനോര്ക്കുന്നുവോ
സഖി, നാം ഒന്നായ് തുഴഞ്ഞതിന്നോര്ക്കുന്നുവോ
പുഴകള് കണ്ടു പുഴയോരങ്ങള് കണ്ടു
നദികള് കണ്ടു നാം ഓളങ്ങള് കണ്ടു
ആഴി കണ്ടു അതില് അലകള് കണ്ടു
ഇടനേരം കര കണ്ടു കുളിര് കാറ്റുകൊണ്ടു
എന്നും സുഗന്ധം പരത്തി എന് ജീവി—നില്
ഒരു പനിനീര് പൂവുപോല് നീയെന് പ്രിയസഖി
പകരമായി തന്നിടാന് ഒന്നുമിെല്ലങ്കിലും
എന്നും തുടിക്കും ഈ ഹ്യദയം നിനക്കായ്
ചാഞ്ഞും ചരിഞ്ഞും ഇരുന്നിരുന്നെന്െറ
ചാരുകസേരതന് കാലൊടിഞ്ഞീടുമ്പോള്
ചാരത്തുണ്ടാകണം ഒരു ചാരായ് എനിക്ക്
മരണം വന്നെന്നെ തഴുകും വരെയും നീ.