പ്രതിബദ്ധതയില്ലാത്ത അമേരിക്കന്‍ മലയാളി (പി.ടി. പൗലോസ്)
Published on 14 January, 2018
അറുപതുകളുടെ ആരംഭത്തില്‍ വിയറ്റ്‌നാം
യുദ്ധത്തില്‍ ഗുരുതരമായ പരുക്കുകള്‍ ഏറ്റ പട്ടാളക്കാരെ കൊണ്ട് അമേരിക്കയിലെ
ആശുപത്രികള്‍ നിറഞ്ഞു. ആശുപത്രികളില്‍ നഴ്‌സുമാര്‍ തികയാതെ വന്നു.
ഒഴിവുകള്‍ ക്രമാതീതമായി വര്‍ദ്ധിച്ചു. ഈ സമയം കേരളത്തിലും ഇന്ത്യയിലെ വിവിധ
ആശുപത്രികളിലും ജോലി ചെയ്തിരുന്ന മലയാളി നഴ്‌സുമാര്‍ മെച്ചപ്പെട്ട
തൊഴിലവസരങ്ങള്‍ തേടി അമേരിക്കയിലേക്ക് പ്രവഹിക്കുവാന്‍ തുടങ്ങി. അവരുടെ
സേവനം ഇവിടെ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ടു. തുടര്‍ന്ന് അവരുടെ ഭര്‍ത്താക്കന്മാര്‍,
മാതാപിതാക്കള്‍, സഹോദരങ്ങള്‍ എല്ലാം ഇങ്ങോട്ടെത്തി. അങ്ങനെ ജീവിതത്തിന്റെ
പച്ചപ്പ് തേടിയുള്ള മലയാളിയുടെ അമേരിക്കയിലേക്കുള്ള കുടിയേറ്റത്തിന്റെ
പൊതുവായ കഥ അവിടെ ആരംഭിച്ച് ഇന്നും അനുസ്യൂതം തുടരുന്നു.
അമേരിക്ക എന്ന വ്യത്യസ്ഥ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭൂമികയിലേക്ക് പറിച്ച് നടപ്പെട്ട മലയാളി പിറന്ന നാടിന്റെ സംസ്കാരത്തേയും ഒപ്പം കൂട്ടി. വേളാങ്കണ്ണി മാതാവ്, പരുമല
തിരുമേനി, ഗുരുവായൂരപ്പന്‍,
ശബരിമല ശാസ്താവ്, മകരവിളക്ക്,
തിരുവോണം, വിഷു അങ്ങനെ എല്ലാം
കൂടെ പോന്നു. അമേരിക്കന്‍
മലയാളി അങ്ങനെ കറ തീര്‍ന്ന
കത്തോലിക്ക നായി, പൊന്തിക്കോസ്ഥായി, പാത്രിയര്‍ക്കീസ്
ആയി, ഓര്‍ത്തഡോക്‌സ് ആയി, നായരായി, നമ്പൂരിയായി, ഈഴവന്‍
ആയി, അമ്പല പള്ളി പ്രവര്‍ത്തനമായി, സാമൂഹ്യ ജീവിതത്തിന്റെ പ്രമാണം പഠിക്കാത്ത പ്രമാണിയായി. മലയാളിക്ക് തെരക്കായി. തെറ്റ് പറയാനാവില്ല. ഇതെല്ലാം മലയാളിയുടെ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമാണെന്ന് സൗകര്യപൂര്‍വം പറഞ്ഞൊഴിയാം.
എന്നാല് വിവേകമില്ലാത്ത മലയാളിയുടെ അഹങ്കാരത്തിന്റെ കഥ വ്യക്തമായി പറയേണ്ടതുണ്ട്. പിറന്നു വീണ കുഞ്ഞിനെ സംരക്ഷിക്കുന്ന മാതാവിനെ പോലെ അമേരിക്ക നമ്മളെയും നമ്മുടെ പരമ്പര കളെയും കാലങ്ങളായി സംരക്ഷിച്ച് പോരുന്നു. എല്ലാ സൗകര്യങ്ങളും നമുക്കിവിടെ കിട്ടുന്നു. നെറികേടിനെ നെഞ്ചിലേറ്റിയ ഒരോ മലയാളിയും തുറന്ന മനസ്സോടെ ഒരാത്മപരിശോധന നടത്തേണ്ട സമയമായി. അന്തരിച്ച അമേരിക്കന്‍ പ്രസിഡന്റ് ജോണ്‍. എഫ്. കെന്നഡിയുടെ പ്രസിദ്ധമായ വാക്കുകള്‍ ഇവിടെ പ്രസക്തമാണ്:
ASK NOT WHAT YOUR COUNTRY CAN DO FOR YOU;
ASK WHAT YOU CAN DO FOR YOUR COUNTRY
ഒന്നും ചോദിക്കാതെ എല്ലാം ഈ രാഷ്ട്രം നമുക്ക് തന്നപ്പോള്‍, നമ്മള്‍
എന്താണ് തിരിച്ചു കൊടുത്തത്?
നാമിവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്നു,
ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. എവിടെ ആണെങ്കിലും
ജീവിക്കണമെങ്കില്‍ ജോലി ചെയ്യണം.
എന്നാല് അതിനെല്ലാം അപ്പുറം,
നമുക്കും നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ക്കും
സഹോദരങ്ങള്‍ക്കും സന്തതി
പരമ്പരകള്‍ ക്കും ജന്മ നാട്ടിലേക്ക്
തിരിച്ച് പോകാത്ത രീതിയില്‍ ഒരു വലിയ ജീവിതം തന്നപ്പോള്‍, നാം ഈ രാഷ്ട്രത്തിന് നല്കിയ സംഭാവന എന്താണ്? ദേശസ്‌നേഹം എന്ന മഹത്തായ കര്‍ത്തവ്യതെ സൗകര്യപൂര്‍വം മറന്ന് വ്യക്തി ജീവിതത്തിന്‍െറ സ്വാര്‍ത്ഥത യെ
വാരിപ്പുണര്‍ന്നു.
ജാതി മത രാഷ്ട്രീയ പശ്ചാത്തലം
നോക്കാതെ വളരെ വിശാലമായ
കാഴ്ചപ്പാടോടെ അമേരിക്ക നമുക്ക് പൗരത്വം നല്കി. അമേരിക്കന്‍ ദേശീയ പതാകയെ സാക്ഷി നിറുത്തി ഈ രാജ്യത്തോട് കൂറ് പുലര്‍ത്തി കൊള്ളാമെന്ന് നെഞ്ചില്‍ കൈ വച്ച് നാം സത്യ പ്രതിജ്ഞ ചെയ്തു. ആ പ്രതിജ്ഞ ഇല്‍ മുഴുവന്‍ ഹൃദയ വിശുദ്ധി ഉണ്ടായി രുന്നോ ? ഈ രാജ്യത്തോട് നമുക്ക് പ്രതിബദ്ധത ഇല്ലേ? നാം ഇന്നനുഭവിക്കുന്ന ആനുകൂല്യങ്ങള്‍ ഏറെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പുള്ള അമേരിക്കയിലെ നിയമങ്ങള്‍ക്കനുസരിച്ചാണ്. കാലം വളരെ മുന്‍പോട്ട് പോയി. നമ്മള്‍ അനുഭവിക്കുന്ന ജീവിത സൗകര്യങ്ങള്‍ക്ക് ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകള്‍ വന്നേക്കാം. ഇതിലും മെച്ചമായ ജീവിത സൗകര്യങ്ങള്‍ നമ്മുടെ പുതിയ തലമുറക്ക് ആവശ്യമാണ്. അതുകൊണ്ട് അമേരിക്കയിലെ ഭരണ സംവിധാനത്തില്‍ ഒരു തരത്തിലല്ലെങ്കില്‍ മറ്റൊരു തരത്തില്‍ ഭാഗമാകേണ്ടതും നിയമ നിര്‍മാണങ്ങള്‍ നമുക്കും പ്രയോജന പ്പെടുന്ന തലത്തിലേക്ക് ഉയരേണ്ടതും നമ്മുടെ കൂടെ ആവശ്യമാണ്. വിരലില്‍ എണ്ണാവുന്ന ചിലര്‍ രംഗത്തുള്ളത് വിസ്മരിക്കുന്നില്ല.
ഇവിടെ കൗണ്‍സിലുക ളിലും പൊതു വിദ്യാഭ്യാസ ലൈബ്രറി ബോര്‍ഡുക ളിലും എല്ലാം സൃഷ്ടിപരമായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ കാഴ്ചവെക്കാന്‍ നമുക്ക് അവസരങ്ങള്‍ ഉണ്ടു്. നമ്മള്‍ അതിന് ശ്രമിക്കാത്ത തുകൊണ്ടാണ്. പള്ളി പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്ക് ഫണ്ട് ശേഖരണത്തി നും അമ്പലങ്ങളില്‍ വിശേഷാല്‍ പൂജ നടത്തുന്നതിനും വര്‍ഗീയ വിഷം ചീറ്റുന്ന അണലി പറ്റങ്ങള്‍ക്ക് അത്താഴ പൂജ നടത്തുന്നതിനും കൂട്ടി കൊടുപ്പുകാരനും കരിച്ചന്തക്കാരനും വിടുപണി ചെയ്യുന്ന രാഷ്ടീയനപുംസകങ്ങള്‍ക്ക് അമേരിക്കന്‍ മണ്ണില്‍ കാവടി ആടുന്നതിനും നമുക്ക് സമയമുണ്ട്. അതെങ്ങനെ, അലക്കൊഴിഞ്ഞിട്ട് വേണ്ടേ കാശിക്ക് പോകാന്‍ !!
ഇവിടുത്തെ ഭരണ സംവിധാനങ്ങളുമായി സഹകരിച്ച് ജാതി മത രാഷ്ട്രീയ സങ്കുചിത ചിന്തകള്‍ ഇല്ലാതെ സ്വതന്ത്രചിന്തയോടെ വിശാലമായ കാഴ്ചപ്പാടില്‍ സൃഷ്ടിപരമായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ കാഴ്ച വെക്കാന്‍ തുറന്ന മനസ്സോടെ ഓരോ മലയാളിയും മുന്നോട്ട് വന്ന് മലയാളത്തിന്റെ നിറമുള്ള മലയാളത്തിന്റെ മണമുള്ള ഒരു പുത്തന്‍ സാംസ്കാരിക അടിത്തറയ്ക്ക് രൂപം നല്‍കേണ്ട സമയമായി. അറുപതുകളില്‍ നമ്മുടെ പൂര്‍വികരായ മലയാളി നഴ്‌സുമാര്‍ അമേരിക്കയില്‍ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ട അതേ അളവില്‍ ഓരോ മലയാളിയും ഇന്ന് അമേരിക്കയില്‍ അംഗീകരിക്ക പ്പെടണം അത് കാലത്തിന്റെ അനിവാര്യത കൂടിയാണ്.
അമേരിക്ക എന്ന വ്യത്യസ്ഥ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭൂമികയിലേക്ക് പറിച്ച് നടപ്പെട്ട മലയാളി പിറന്ന നാടിന്റെ സംസ്കാരത്തേയും ഒപ്പം കൂട്ടി. വേളാങ്കണ്ണി മാതാവ്, പരുമല
തിരുമേനി, ഗുരുവായൂരപ്പന്‍,
ശബരിമല ശാസ്താവ്, മകരവിളക്ക്,
തിരുവോണം, വിഷു അങ്ങനെ എല്ലാം
കൂടെ പോന്നു. അമേരിക്കന്‍
മലയാളി അങ്ങനെ കറ തീര്‍ന്ന
കത്തോലിക്ക നായി, പൊന്തിക്കോസ്ഥായി, പാത്രിയര്‍ക്കീസ്
ആയി, ഓര്‍ത്തഡോക്‌സ് ആയി, നായരായി, നമ്പൂരിയായി, ഈഴവന്‍
ആയി, അമ്പല പള്ളി പ്രവര്‍ത്തനമായി, സാമൂഹ്യ ജീവിതത്തിന്റെ പ്രമാണം പഠിക്കാത്ത പ്രമാണിയായി. മലയാളിക്ക് തെരക്കായി. തെറ്റ് പറയാനാവില്ല. ഇതെല്ലാം മലയാളിയുടെ സംസ്കാരത്തിന്റെ ഭാഗമാണെന്ന് സൗകര്യപൂര്‍വം പറഞ്ഞൊഴിയാം.
എന്നാല് വിവേകമില്ലാത്ത മലയാളിയുടെ അഹങ്കാരത്തിന്റെ കഥ വ്യക്തമായി പറയേണ്ടതുണ്ട്. പിറന്നു വീണ കുഞ്ഞിനെ സംരക്ഷിക്കുന്ന മാതാവിനെ പോലെ അമേരിക്ക നമ്മളെയും നമ്മുടെ പരമ്പര കളെയും കാലങ്ങളായി സംരക്ഷിച്ച് പോരുന്നു. എല്ലാ സൗകര്യങ്ങളും നമുക്കിവിടെ കിട്ടുന്നു. നെറികേടിനെ നെഞ്ചിലേറ്റിയ ഒരോ മലയാളിയും തുറന്ന മനസ്സോടെ ഒരാത്മപരിശോധന നടത്തേണ്ട സമയമായി. അന്തരിച്ച അമേരിക്കന്‍ പ്രസിഡന്റ് ജോണ്‍. എഫ്. കെന്നഡിയുടെ പ്രസിദ്ധമായ വാക്കുകള്‍ ഇവിടെ പ്രസക്തമാണ്:
ASK NOT WHAT YOUR COUNTRY CAN DO FOR YOU;
ASK WHAT YOU CAN DO FOR YOUR COUNTRY
ഒന്നും ചോദിക്കാതെ എല്ലാം ഈ രാഷ്ട്രം നമുക്ക് തന്നപ്പോള്‍, നമ്മള്‍
എന്താണ് തിരിച്ചു കൊടുത്തത്?
നാമിവിടെ ജോലി ചെയ്യുന്നു,
ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. എവിടെ ആണെങ്കിലും
ജീവിക്കണമെങ്കില്‍ ജോലി ചെയ്യണം.
എന്നാല് അതിനെല്ലാം അപ്പുറം,
നമുക്കും നമ്മുടെ മാതാപിതാക്കള്‍ക്കും
സഹോദരങ്ങള്‍ക്കും സന്തതി
പരമ്പരകള്‍ ക്കും ജന്മ നാട്ടിലേക്ക്
തിരിച്ച് പോകാത്ത രീതിയില്‍ ഒരു വലിയ ജീവിതം തന്നപ്പോള്‍, നാം ഈ രാഷ്ട്രത്തിന് നല്കിയ സംഭാവന എന്താണ്? ദേശസ്‌നേഹം എന്ന മഹത്തായ കര്‍ത്തവ്യതെ സൗകര്യപൂര്‍വം മറന്ന് വ്യക്തി ജീവിതത്തിന്‍െറ സ്വാര്‍ത്ഥത യെ
വാരിപ്പുണര്‍ന്നു.
ജാതി മത രാഷ്ട്രീയ പശ്ചാത്തലം
നോക്കാതെ വളരെ വിശാലമായ
കാഴ്ചപ്പാടോടെ അമേരിക്ക നമുക്ക് പൗരത്വം നല്കി. അമേരിക്കന്‍ ദേശീയ പതാകയെ സാക്ഷി നിറുത്തി ഈ രാജ്യത്തോട് കൂറ് പുലര്‍ത്തി കൊള്ളാമെന്ന് നെഞ്ചില്‍ കൈ വച്ച് നാം സത്യ പ്രതിജ്ഞ ചെയ്തു. ആ പ്രതിജ്ഞ ഇല്‍ മുഴുവന്‍ ഹൃദയ വിശുദ്ധി ഉണ്ടായി രുന്നോ ? ഈ രാജ്യത്തോട് നമുക്ക് പ്രതിബദ്ധത ഇല്ലേ? നാം ഇന്നനുഭവിക്കുന്ന ആനുകൂല്യങ്ങള്‍ ഏറെ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് മുന്‍പുള്ള അമേരിക്കയിലെ നിയമങ്ങള്‍ക്കനുസരിച്ചാണ്. കാലം വളരെ മുന്‍പോട്ട് പോയി. നമ്മള്‍ അനുഭവിക്കുന്ന ജീവിത സൗകര്യങ്ങള്‍ക്ക് ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകള്‍ വന്നേക്കാം. ഇതിലും മെച്ചമായ ജീവിത സൗകര്യങ്ങള്‍ നമ്മുടെ പുതിയ തലമുറക്ക് ആവശ്യമാണ്. അതുകൊണ്ട് അമേരിക്കയിലെ ഭരണ സംവിധാനത്തില്‍ ഒരു തരത്തിലല്ലെങ്കില്‍ മറ്റൊരു തരത്തില്‍ ഭാഗമാകേണ്ടതും നിയമ നിര്‍മാണങ്ങള്‍ നമുക്കും പ്രയോജന പ്പെടുന്ന തലത്തിലേക്ക് ഉയരേണ്ടതും നമ്മുടെ കൂടെ ആവശ്യമാണ്. വിരലില്‍ എണ്ണാവുന്ന ചിലര്‍ രംഗത്തുള്ളത് വിസ്മരിക്കുന്നില്ല.
ഇവിടെ കൗണ്‍സിലുക ളിലും പൊതു വിദ്യാഭ്യാസ ലൈബ്രറി ബോര്‍ഡുക ളിലും എല്ലാം സൃഷ്ടിപരമായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ കാഴ്ചവെക്കാന്‍ നമുക്ക് അവസരങ്ങള്‍ ഉണ്ടു്. നമ്മള്‍ അതിന് ശ്രമിക്കാത്ത തുകൊണ്ടാണ്. പള്ളി പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്ക് ഫണ്ട് ശേഖരണത്തി നും അമ്പലങ്ങളില്‍ വിശേഷാല്‍ പൂജ നടത്തുന്നതിനും വര്‍ഗീയ വിഷം ചീറ്റുന്ന അണലി പറ്റങ്ങള്‍ക്ക് അത്താഴ പൂജ നടത്തുന്നതിനും കൂട്ടി കൊടുപ്പുകാരനും കരിച്ചന്തക്കാരനും വിടുപണി ചെയ്യുന്ന രാഷ്ടീയനപുംസകങ്ങള്‍ക്ക് അമേരിക്കന്‍ മണ്ണില്‍ കാവടി ആടുന്നതിനും നമുക്ക് സമയമുണ്ട്. അതെങ്ങനെ, അലക്കൊഴിഞ്ഞിട്ട് വേണ്ടേ കാശിക്ക് പോകാന്‍ !!
ഇവിടുത്തെ ഭരണ സംവിധാനങ്ങളുമായി സഹകരിച്ച് ജാതി മത രാഷ്ട്രീയ സങ്കുചിത ചിന്തകള്‍ ഇല്ലാതെ സ്വതന്ത്രചിന്തയോടെ വിശാലമായ കാഴ്ചപ്പാടില്‍ സൃഷ്ടിപരമായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ കാഴ്ച വെക്കാന്‍ തുറന്ന മനസ്സോടെ ഓരോ മലയാളിയും മുന്നോട്ട് വന്ന് മലയാളത്തിന്റെ നിറമുള്ള മലയാളത്തിന്റെ മണമുള്ള ഒരു പുത്തന്‍ സാംസ്കാരിക അടിത്തറയ്ക്ക് രൂപം നല്‍കേണ്ട സമയമായി. അറുപതുകളില്‍ നമ്മുടെ പൂര്‍വികരായ മലയാളി നഴ്‌സുമാര്‍ അമേരിക്കയില്‍ അംഗീകരിക്കപ്പെട്ട അതേ അളവില്‍ ഓരോ മലയാളിയും ഇന്ന് അമേരിക്കയില്‍ അംഗീകരിക്ക പ്പെടണം അത് കാലത്തിന്റെ അനിവാര്യത കൂടിയാണ്.
EMalayalee Available in MediaAppUSA
Copyright © 2024 emalayalee.com - All Rights Reserved.
Webmastered by MIPL, Web Hosting Calicut Kerala
is going to change with Malayalee population. They have an opinion on everything but no action.
If comment column is a sign of people’s real feeling about current administration, definitely Trump will be the President in 2020 as well.
Many are trashing Trump but not even one with a name. At the same time, few who support Trump wholeheartedly support and do not seems scared at all.
From an independent point of view, those who publicly support will definitely vote too. Those just doing mud throwing can change their stance this way or that way.