പെണ്ണുങ്ങളെ കാണാൻ 

പാടില്ലെന്ന് വിശ്വസിച്ചുകൊണ്ട് അതിനെതിരായി വന്ന 

വിധിയെ മാനിക്കില്ലെന്  വെല്ലു വിളിച്ച് 

അമേരിക്കയുടെ നിരത്തിലൂടെ പ്രകടനം 

നടത്തിയ മലയാളികളെ;  കൊല്ലപ്പെട്ട 

ഈ ചെറുപ്പക്കാരന്റെ കുടുംബത്തിന് നീതി 

വാങ്ങിക്കൊടുക്കാൻ എന്തെങ്കിലും ചെയ്യൂ.

എങ്കിൽ ദൈവാനുഗ്രഹമുണ്ടാകും. 

അസംഘിടിതമായ ഒരു സമൂഹത്തിന്റ പരാജയമാണ് കുറ്റവാളി ഇന്നും പുറത്ത് സ്വതന്ത്രനായി നടക്കുന്നത് .  കുടിയേറ്റവർഗ്ഗത്തിനെ ചവുട്ടി ആഴ്‍ത്താനുള്ള ട്രംപിന്റെ ശ്രമം, ചിലർക്ക് നിയമത്തെ ലംഘിക്കാനുള്ള അനുമതിയാണ് നൽകിയിട്ടുള്ളത് .  ഇവിടുത്തെ കറുത്ത വർഗ്ഗക്കാരേയും, സൗത്ത് അമേരിക്കക്കാരെയും അപക്ഷേച്ചു മലയാളികൾ പൊതുവെ പേടി തൊണ്ടൻമാരും, ആരെക്കൊണ്ടെങ്കിലും നല്ല പേര് കേൾപ്പിക്കണം എന്ന് മാത്രം വിചാരമുള്ളവരുമാണ് . അവർ ഇത്തരം സന്ദർഭങ്ങളിൽ ഉൾവലിയുകയും, ഏതെങ്കിലും അമ്പലത്തിലോ പള്ളിയിലോ പോയി ഭജന ഇരിക്കും. അതല്ലെങ്കിൽ അങ്ങ് ശബരിമലയിൽ സ്ത്രീകൾ പോകുന്നതിനെ എതിർത്ത് റോഡ് നീളെ പ്ലാക്കാർഡ് പിടിച്ചു നടക്കും.  ഇവിടുത്തെ പുരോഹിതവർഗ്ഗം മലയാളി സമൂഹത്തെ അവരുടെ ആത്മാവിനെ തൊട്ടറിയാനോ അതിൽ നിഷിപ്തമായിരിക്കുന്ന ശക്തിയെ തിരിച്ചറിയാനോ  അനുവദിക്കില്ല .  കാരണം, അത് അവർ നിൽക്കുന്നിടം കുഴിക്കുന്നതിന് സമമായിരിക്കും .നീ ദൈവത്തിന്റെ സൃഷ്ടിമാത്രമാണെന്നും നിനക്ക് ഒരിക്കലും ദൈവത്തെപോലെയാകാൻ കഴിയില്ല എന്നും ഒക്കെയുള്ള കള്ള കഥകൾ ഭക്തരുടെ തലയിൽ കയറ്റി വിട്ട്, ഒരിക്കലും മോചനം കിട്ടാത്ത അടിമകളാക്കി ഇട്ടിരിക്കുകയാണ്. ഇന്നും വെളുത്തവന്റെ കൂട്ട് ചേർന്ന് കറുത്തവനെയും മെക്സിക്കനേയും ചീത്ത വിളിക്കുകയും ഏറ്റവും വലിയ കള്ളനെ ദൈവ പുത്രനായി തലയിലേറ്റി കൊണ്ടുനടക്കുന്ന ബുദ്ധിക്ക് ക്ഷതമേറ്റ കളിപ്പാവ ഭക്തരുടെ സമൂഹമാണ്ഞാനുൾപ്പെടെയുള്ള മലയാളി സമൂഹം . എവിടെയാണ് മലയാളിക്ക് ഒരു ശക്തനായ നേതാവുള്ളത് ?  ആയുസ്സിന്റെ പകുതിയിലേറെ ഇവിടെ ജീവിച്ചു ഇവിടെ ഏതെങ്കിലും ശ്മശാന ഭൂമിയിലോ, അല്ലെങ്കിൽ ദഹിപ്പിച്ചു ഭസ്മീകരിക്കപ്പെടുമെന്നറിവുള്ളവരായിട്ടും. അവന്റെ കണ്ണ് രണ്ടും ചെകുത്താന്റെ നാടായ കേരളത്തിലാണ്. ഇവന്റെ ഒക്കെ സന്താനങ്ങൾക്ക് ഈ രാജ്യത്ത് എന്ത് സുരക്ഷിതത്വമാണുള്ളത്തെന്നും ഉറപ്പില്ലാതെ, യാഥാർഥ്യങ്ങളിൽ നിന്ന് വേർപെട്ടു ഇവന്റെ ഒക്കെ ആത്മാവ്, ഒരു കാലത്ത് അവനെ ഒക്കെ ഓടിച്ചു വിട്ട കേരളത്തിൽ കുടുങ്ങി കിടക്കുകയാണ് .  

ലൗലി എന്ന പ്രവീണിന്റെ അമ്മയുടെ പോരാട്ടം മലയാളികൾക്ക് വേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടമാണ് .  അവരുടെ ധീരമായ പോരാട്ടം കാണുമ്പോൾ 'മതേഴ്സ് എഗെൻസ്ട് ഡ്രങ്കു ഡ്രൈവിംഗ്'  എന്ന സംഘടനയുടെ സ്ഥാപക സ്ത്രീയുടെ കഥയാണ് ഓർമ്മ വരുന്നത് .  ഒരു മദ്യപാനി കാൻഡി ലൈറ്റനറിന്റെ കാറിന്റെ പിന്നിൽ ഇടിച്ചാണ് അവരുടെ പതിനെട്ട് വയസ്സ് മാത്രം പ്രായമുള്ള സെറീനയെ ഗുരുതരമായി പരിക്കേൽപ്പിച്ചത് .  ആറു വർഷത്തിന് ശേഷം അവരുടെ മകൻ ട്രാവിസിന്റെ ശരീരത്തിലൂടെ മറ്റൊരു ഡ്രൈവർ വണ്ടി ഓടിച്ചു കേറ്റിയപ്പോൾ, ആ ശരീരത്തിൽ ഓടിയാത്ത അസ്ഥികൾ ബാക്കിയില്ലായിരുന്നു .  ഇത്രയൊക്കെ സംഭവിച്ചിട്ടും ആ ഡ്രൈവർക്ക് ഒരു ടിക്കെറ്റ് പോലും കിട്ടിയില്ല എന്നതാണ് സത്യം . പക്ഷെ ഈ അനീതികൾ ഒന്നും അവരെ നിർവീര്യ ആക്കിയില്ല . അവർക്ക് നീതി ലഭിച്ചത്, അനേക ജീവിതങ്ങളെ അപകടത്തിൽ നിന്ന് രക്ഷിക്കാൻ പ്രാപ്തിയുള്ള 'മാഡ്' സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടപ്പോളാണ്.  ലൗലി എന്ന അമ്മയുടെ പോരാട്ടം കാണുമ്പോൾ എന്റെ ഓർമ്മയിൽ വരുന്ന മറ്റൊരാളാണ്  അമേരിക്കാസ് മോസ്റ്റ് വാണ്ടഡ് എന്ന പരിപാടിയുടെ സ്ഥാപക നേതാവ് ജോൺ വാൾഷ്. ഇവരാരും പേരും പെരുമയ്ക്കും വേണ്ടി സ്ഥാപിച്ച സംഘടനകളല്ല ഇത് . ഇതിന് വേണ്ടി ഇവർ കൊടുത്ത വിലയെന്താണെന്ന് അറിയണമെങ്കിൽ അവരുടെ ചരിത്രങ്ങൾ വായിച്ച് പഠിക്കേണ്ടതുണ്ട്.  

ലൗലി എന്ന ആ മാതാവിന്റെ നീതിയ്ക്കായുള്ള പോരാട്ടത്തിൽ നിന്ന് സമൂഹത്തിനുമുഴുവൻ പ്രയോചനം ചെയ്യുന്ന എന്തെങ്കിലും ഉണ്ടാകാൻ മലയാളികൾ ഒന്നായി ശ്രമിക്കേണ്ടതാണ് . ഗോ ഫണ്ട് പ്രവീൺ എന്ന ഒരു അക്കൗണ്ടിലൂടെ ഇതിനുള്ള ധനം സമാഹരിക്കാൻ കഴിയും.  അതിന് ആ മാതാവ് നേതൃത്വം നൽകേണ്ടതായി വരും .  അവരുടെ ഏറ്റവും വലിയ സഹായി ആയ - റേഡിയോ ഹോസ്റ്റിനു ഇതിനു വേണ്ട സഹായം ചെയ്ത് കൊടുക്കാൻ സാധിക്കും .(ഇങ്ങനെ എന്തെങ്കിലും നിലവിൽ ഉണ്ടോ എന്നും എനിക്കറിയില്ല ) . 

മറ്റൊരാളുടെ ക്ഷേമത്തെക്കുറിച്ച് ജനങ്ങളുടെ ഉള്ളിൽ ഉത്തരവാദിത്വ ബോധം ഉണ്ടാവാത്തടത്തോളം കാലം സാമൂഹ്യ നീതി ഒരിക്കലും നേടാൻ കഴിയുകയില്ല -ഹെലൻ കെല്ലർ