താക്കോൽ (കവിത: സന്ധ്യ എം)

kazhchapadu 21-Feb-2021

ചിലതിന്റെ എല്ലാം മിത്ത്
മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന മനസ്സിന്റെ

അറയിലെ താക്കോൽ ചിലരുടെ

കരങ്ങളിൽ തടഞ്ഞു കിട്ടും

സ്വന്തം മാനസത്തിൻ അറ
അതിലൂടെ തുറന്ന് ചുരുളുകൾ

ചികഞ്ഞ് അഴിച്ച് ആശ്വാസത്തിൻ
മേച്ചിൽ പുറം പുൽക്കിടും

ആ താക്കോലിനാൽ അന്യന്റെ
മനം ബലത്തിൽ പൂട്ടികെട്ടിയിടും

ആ പൂട്ടലിൽ പിടഞ്ഞു
ഒടുങ്ങുന്നു അനേകം മനസ്സുകൾ

അകതാരിൽ അസ്വസ്ഥത
നിറഞ്ഞ് അടിഞ്ഞു പോകുന്നു

പൂട്ടിയ കരത്തിന് മുന്നിൽ
ആശ്വാസത്തിനായി അന്ത്യനാൾ

വരെയും ആശ്വാസപിച്ച
ചോദിക്കുവാൻ വിധിക്കപ്പെടുന്നവർ

Facebook Comments

Comments.

രാജു തോമസ്

2021-02-21 04:25:40

കൊള്ളാം എന്നു തോന്നും, എനിക്കും തോന്നി. ഈരണ്ടു വരികൾ എന്ന ഈ format കൊള്ളാം. Also 2x 5 and 2x3=16 lines. Thanks, this is new to me. It's good, very good, indeed! എവിടന്നു കിട്ടി? Maybe the poet invented it. If so, my sincere congratulations. പക്ഷേ, അതിന്റെ സാധ്യതകൾ ഇവിടെ നിവൃത്തിയായില്ല എന്നു തോന്നി. എന്തുകാരണം? These couplets are none like the traditional English Couplets, nor like Kabeer's--and, to boot, by virtue of the affectation accrued through whatever learning and training the author apparently had in poesy, this piece comes off as inferior to even insipid. The fault is in the otherwise noble virtue of overambition, overreaching. WHY? I figure that who attempted this poetical exercise was not the muse but the writer's self/ego. ഭാഷയും ശരിയായില്ല. Again, why? Or, what as the hurry? "ചിലതിന്റെ എല്ലാം മിത്ത്." 'ചിലതിന്റെയെല്ലാം മിത്ത്/ 'ചിലതിന്റെ എല്ലാ മിത്തും'--എന്താണ് ഉദ്ദേശിച്ചത് ?--ഏതു വാക്കു വേണം, എങ്ങനെ വേണം എന്നൊക്കെ നിശ്ചയിക്കുന്നത് കവിയാണെന്നിരിക്കിലും കവി ശ്രദ്ധിക്കണം. ഉദാ: സംവൃതം/ വിവൃതം! പിന്നെ, 'മേച്ചില്പുറം' ഒറ്റവാക്കാണ് --സമസ്തപദം. അതുപോലെതന്നെ, 'തടഞ്ഞുകിട്ടും', 'അടിഞ്ഞുപോകുന്നു'. അങ്ങനോക്കെയല്ലേ തനിമലയാളം? കാവ്യഭാവന അസൂയാർഹമാംവിധം പുഷ്കലമാണ് എന്നൊക്കെയെങ്കിലും ഭാഷ നമ്മുക്കെല്ലാം പവിത്രമായ മലയാളമല്ലെ! Here we have a great poet in the making. I want this poet and her readers to forgive me for above comments--you see, I regard poetry as far more serious than any other form of literature, and no amount of post-modern OR post-truth-era argument shall dissuade me from my conviction that the poet is the new prophet. Ms. Sandhya, you are great; this poetical exercise was quite interesting. Congrats. Churn on! As a very greet poet said, "Genius is one 1% inspiration and 99% perspiration."