മാറുന്നു,
ജീവിത താളം,
പല് ചക്രങ്ങള്
തേയുന്നു, ഘര്ഷണ
വേഗം സ്പുലിംഗമായ്
ത്തീരുന്നു, നാളെ
ശവക്കുഴി തീര്ക്കും
ചുവപ്പില് ഞാ
നെന്നെ യടക്കുന്നു,
കാലമേ,
നിന്റെയീ സ്വപ്നം
പൊലിഞ്ഞു പോകുന്നൂ,
ഞാന്
ഉണ്ടായിരുന്നതായ്
ആരറിയുന്നു?
നീല നിലാവിന്റെ
മാറിലെയുന്മാദ മൂര്ച്ച,
മതിഭ്രമ നിശ്വാസം,
സ്വപ്നങ്ങള്
ചാലുകള് കീറിയ
ജീവിതം,
വ്യര്ഥമാ മേതോ നിഗൂഡത
ചൂഴുന്ന താഴ്വര
യെന്റെ മോഹങ്ങള്
മരിക്കുന്നു!
കാലമേ,
നിന്റെയീ സ്വപ്നം
പൊലിഞ്ഞു പോകുന്നൂ
ഞാന്,
ഉണ്ടായിരുന്നതായ്
ആരറിയുന്നു?
എന്റെയഹത്തിന്റെ
യോരോ കണികയും,
മണ്ണിലലിഞ്ഞലി,
ഞ്ഞില്ലാതെയായി ഞാ
നെന്ന വെറും മിഥ്യ,
കാലമാം കായലി
ലാരോ കലക്കിയ
കായം, രുചിക്കുവാ
നൊന്നുമില്ലെന്റെ
തലച്ചോറില് പൊന്തിയ
പൊന് മുകുളങ്ങള്
കുമിളകള്!
ഒക്കെയും മായുന്നവകളില്
പൂത്ത വൈഡ്യൂരം പ്രപഞ്ചം,
നിമിഷാര്ദ്ധ സ്വപ്നങ്ങളെ
വിട,
വീണടിയട്ടെ ഞാന്!