അത്യഗാധപ്പൊരുള്
സത്തയില് നിന്നുമീ
സത്യപ്രപഞ്ചം
രചിച്ച സമൂര്ത്തമേ,
എത്ര ശതകോടി
വര്ഷാന്തരങ്ങള് തന്
മുക്ത സ്വപ്നാമ്ഗുലീ
സ്പര്ശന പുണ്യമേ,
അദ്വൈത സിദ്ധാന്ത
ശങ്കര ചിന്തയില്
കത്തിയമര്ന്ന കനല്
ക്കട്ടയാം ദ്വയ,
നിത്യ നിതാന്തമാം
ചൈതന്യ ധാരയായ്
മൊത്തം പ്രപഞ്ചം
ചലിപ്പിച്ച സത്യമേ,
നിത്യമീ ജീവല്
ത്തുടിപ്പിന്റെ സത്തയായ്
കത്തുന്ന സ്നേഹ
പ്രവാഹ സ്വരൂപമേ,
വര്ത്തമാനത്തിന്റെ
യാപേക്ഷികപ്പൊരുള്
ത്വത്തില് സുഗന്ധമാം
സ്നേഹ സഞ്ജീവനി,
സ്ഥൂലമീയണ്ഡ
കടാഹമാം റിംഗിലെ
സൂഷ്മമാ മാത്മ സ്വ
രൂപ റിങ് മാസ്റ്ററായ് ,
എല്ലാം നിയന്ത്രിച്ചു
നിര്ത്തും യാഥാര്ഥ്യമേ,
നിന്നിലലിഞ്ഞു ചേ
രാനെന്റെ യാത്രകള്!
ഊരുകയാണീ യൂറ
യെന്റെ ജീവിത
കാമനകള് തീര്ത്ത
യായുസാം തോലുറ ?
എങ്കിലുമെന്റെയുള്
ത്താളമായാളുന്ന
മണ് ചിരാതിന് തിരി
താഴിലൊരിക്കലും!
നാളെയാമേതോ
യുഗത്തിന്റെ ചില്ലയില്
പൂവിട്ടു നില്ക്കുമെന്
ചേതന പിന്നെയും....!?