കടമകള് തട്ടി മരിച്ച സ്വപ്നങ്ങള്ക്കു
മിഴിനീരാലര്ച്ചന ചെയ്തു മടങ്ങവേ,
ഇനിയുമെന്നാത്മാവു വ്രണിതമാക്കാന്
നവ കനവുകള് പിറവിയും കാത്തുനില്പ്പൂ.
വയ്യിനി ഫലിക്കാത്ത കനവു പേറാന്
വയ്യവയെ പാതിയിലുപേക്ഷിക്കുവാന്.
ചാപിള്ളയാകാന് വിധിച്ച സ്വപ്നങ്ങള്തന്
ഭാരം ചുമന്നിനിയുമെത്ര ദൂരം.
അപരിചിതവഴിയിലൂടീയാത്ര തുടരവേ
സുപരിചിതമായ ചിലതുണ്ട് കൂട്ടായ്.
ഇരുള്തുരന്നെത്തിടും വെട്ടങ്ങളെല്ലാം
പ്രതീക്ഷയുടെതല്ലെന്നറിഞ്ഞ കൂട്ട്.
നേരായ് നിനച്ച നിനവൊക്കെയും
അനുഭവം നേരേ തിരുത്തിത്തരുന്ന കൂട്ട്.
കുസുമദളസമമായിരുന്ന ഹൃദയത്തെയും
ശിലയാക്കിമാറ്റിടുന്നനുഭവങ്ങള്.
ഇനിയെന്നിലേമോഹ ശിഖരങ്ങളൊക്കെയും
നിര്ദ്ദയമറുത്തു മുന്നോട്ടുതന്നെ..