ഹൃദയത്തിന്റെ
അജ്ഞാത കോണുകളില്
നിന്ന്
കിനിയുന്ന
ഉറവുകളുണ്ട്...
നേരിന്റെ
ഉപ്പളങ്ങളും
ജീര്ണതയുടെ
വന്മരങ്ങളും
താണ്ടി,
സ്വപ്നക്കൂടുകള്
തേടി
യാത്ര ചെയ്യുന്നവ....
മീവല് തൊടുന്ന
ആകാശങ്ങളും,
ഷാമക്കിളിയുടെ
പറനിലങ്ങളും
പിന്നിട്ട്.....
കാലദേശ സൂക്ഷിപ്പുകളായ
വരള്ച്ചകള്ക്കും
പേമാരികള്ക്കും
പിന്നെ....
സമാന്തരതകളുടെ
നിസഹായതയ്ക്കും
ഇടയിലൂടെ,
ചെറുകാറ്റനക്കങ്ങളിലെ
പുകമഞ്ഞു പോലെ...
മരുഭൂമികളെയും,
വരണ്ടു വിണ്ട
ഇടനാഴികളുള്ള
ഊഷരതകളെയും
പൊതിഞ്ഞ്,
ചോദ്യങ്ങളില്ലാതെ...
ഉത്തരങ്ങള്
തേടാതെ...
പരിണതങ്ങള്ക്കുമപ്പുറം
പോയ ജന്മ
മിച്ചങ്ങളെയും,
ഇന്നിന്റെ
പുനര്ജനിയും
തിരഞ്ഞ്
ഹൃദയ വഴികളുടെ
പുളകനോവുകള്...
അത്
മാത്രമുള്ള
വഴികളിലൂടെയീ
മൃദു യാത്രികര് !