അധരത്തിൽ തേനുള്ള
പ്രേമ കിനാവിൻ നാട്ടിൽ വിടർന്ന പൂവ്വേ,
വണ്ടായി വന്നു ഞാൻ നിന്നിലിരിക്കട്ടെ,
എൻ അകതാരിലെ കവിത ഒന്നു മൂളട്ടെ,
സന്ധ്യയ്ക്ക് മാനം ചുവക്കുന്ന നേരത്ത്
നിൻ ഇളം അധരത്തെ ഞാനോർക്കും,
ഇളം പൂവുമായ് വന്ന് മിന്നും കവിളിലെ
ലാവണ്യം ആസ്വദിക്കും, അന്നേരം
എൻ ചിന്തയിൽ നീ വന്നു നിറയും.
കരിമീൻ പിടയ്ക്കുന്ന മിഴികളാൽ നീ
എൻ്റെ ഹൃത്തിലൊരു കാവ്യം കുറിക്കും.
പ്രണയ പ്രഭാവം നിറഞ്ഞ നിൻ നാദമൊരു
അനുരാഗത്തിൻ മധുവായി ഒഴുകും
അത് നിൻ മുഗ്ധാനുരാഗത്തിൻ
മധുവായി ഒഴുകും..